யார் சொல்வது?

யாருக்கும் தெரியாத திசையொன்றிலே-எந்த

யாழோடும் பிறவாத இசைகேட்கிறேன்

வேருக்கும் தெரியாமல் பூப்பூத்ததே-அதன்

வாசத்தை மறைக்கத்தான் வழிபார்க்கிறேன்

 

நான்மட்டும் என்னோடு உறவாடியே-பல

நாளல்ல,வருடங்கள் கழிந்தோடின

வான்முட்டும் மகுடங்கள் வரும்போதிலும்-அந்த

வலிநாட்கள் மனதோடு நிழலாடின

 

தழும்பில்லாக் காயங்கள் நான்கொண்டது- அவை

தருகின்ற பாடங்கள் யார்கண்டது

எழும்போதும் எங்கேயோ வலிக்கின்றது-அது

எதனாலோ இதமாக இருக்கின்றது

 

இவன்மூடன் எனச்சொன்ன காலமுண்டு-பின்

இளம்மேதை எனச்சொன்ன காலமுண்டு

சிவனென்ன சொல்வானோ அறியேனம்மா-என்

சிறுமைகள் பெருமைகள் உணரேனம்மா

 

 

 பொல்லாத அச்சத்தில் இரவெத்தனை-அட

பொய்யான கனவான உறவெத்தனை

நில்லாத ஏக்கத்தில் நினைவெத்தனை-இதில்

நிஜமாக நான்வாழ்ந்த நாளெத்தனை

 

களிமண்ணாய் மிதிபட்ட காலமுண்டு-சுடும்

கனல்பட்டு திடமான ஞானமுண்டு

ஒளிகொண்டு சுடர்வீச நியாயமுண்டு-அட

ஓமென்று சொன்னவனின் காவலுண்டு

 

ஆனாலும் மனதோடு ஒருஞாபகம்-அது

ஆவேசம் குறையாத ஒருகாவியம்

நானாக எனைமாற்றும் அதன்சாகசம்-பல

நாளாக நாளாக அதன்ராஜ்ஜியம்

 

பாலுக்குத் தவிக்கின்ற சிறுபிள்ளைநான் -ஒரு

பாசாங்கே இல்லாத  புதுப்பாடல்நான்

காலத்தின் கணக்கேதும் அறியாதவன் -மனக்

கேவல்கள் மறைத்துவைக்கத் தெரியாதவன்

 

நதிபாடும் பாட்டுக்குப் பொருளேதம்மா-அது

நடைபோடும் வழியோடு துணையேதம்மா

சுதிபோடும் காற்றுக்கு சுவடேதம்மா-இதில்

புதிர்போடும் பாதைகள் புரியாதம்மா

 

நான்சொல்லும் சொல்லெல்லாம் அரங்கேறலாம்

நான்சொல்லத் தயங்குபவை கவியாகலாம்

வான்சொல்லும் கதைதானே வாழ்வென்பது-இதில்

விருப்பென்றும் மறுப்பென்றும் யார்சொல்வது