எட்டிப் பார்த்தால்...

 

 காலம் தனக்கென வைத்திருக்கின்றது

கால காலமாய் உண்டியல் ஒன்று;

முதன்முதல் வானம் உதிர்த்த விண்மீன்,

முதல்முகில் பொழிந்த மழையின் முதல்துளி

வளைத்த தனுசு முறிந்த பொழுது

தெறித்து விழுந்த தங்க மணிகள்.

கொடைக்கரம் இழுத்த மேகலையிருந்து

நகைத்துச் சிதறிய நன்முத்துக்கள்;

கந்தையில் மீந்த அவலொரு கைப்பிடி; 

உடைத்த சிலம்பின் உள்ளே இருந்து  

குதித்த மாணிக்கப் பரல்களில் கொஞ்சம்,

அன்னப்பறவையின் ஆதி இறகு;

போதி உதிர்த்த இலைகளில் ஒன்று;

சிலுவை செதுக்கிய மரத்தின் மிச்சம்;

சிண்ட்ரெல்லாவின் சின்னச் செருப்புகள்;

ஏதென்ஸ் நகரில் உருண்ட குவளை;

குருதி தோய்ந்த குறுவாள்,கேடயம்,

துடிப்படங்கிய துப்பாக்கி ரவைகள்

சமீப காலமாய் சயனைடு குப்பிகள்  

இத்தனை இருக்கும் உண்டியலுக்குள்
எட்டிப் பார்த்தால் எங்கோ இருக்கலாம்
எல்லோருடைய கண்ணிர்த்துளிகளும்.....