ஈசன் மேவரும் பீடமாய் ஏனையோர் தோற்றும் வாச மாய்எலா வெழுத்திற்கும் மறைகட்கும் முதலாய்க் காசி தன்னிடை முடிபவர்க் கெம்பிரான் கழறும் மாசில் தாரகப் பிரமமாம் அதன்பயன் ஆய்ந்தான்.
தூம றைக்கெலாம் ஆதியு மந்தமுஞ் சொல்லும் ஓமெ னப்படும் ஓரெழுத் துண்மையை யுணரான் மாம லர்ப்பெருங் கடவுளும் மயங்கினான் என்றால் நாமி னிச்சில அறிந்தனம் என்பது நகையே.
நான்முகன் தலைகளில் குட்டி செவ்வேள் சிறையிலடைக்க, விஷயம் கயிலாயம் வரை போக சிவபெருமான், நான்முகனை விடுவித்து அனுப்புமாறு நந்தியிடம் சொல்லியனுப்பினார்.
"விடுவிக்க முடியாது..நீ வேண்டுமானால் நான்முகனுக்குத் துணையாக சிறையிருக்கிறாயா" என முருகன் கேட்க வந்த சுவடு
தெரியாமல் திரும்பினார் நந்தி.
தேவர்கள் சூழ தன் புதல்வனின் மலைநோக்கி மலைபோன்ற ரிஷபத்தில் தாமே எழுந்தருளினார் ஈசன். மகனை மடியில் அமர்த்திக் கொண்டு மெள்ள விஷயத்திற்கு வந்தார். முருகன் தந்த பதிலில் முக்கண்களும் பிதுங்கினபோலும். முருகன் கேட்டது இதுதான். " அப்பா! அனைத்திற்கும் தொடக்கமே பிரணவம்தான். பிரம்மாவுக்கு அதற்கே பொருள் தெரியவில்லை. அப்புறம் அந்த இலட்சணத்தில்தானே அவர் நான்கு வேதங்களையும் கற்றிருப்பார்!!"
பிள்ளை போட்டபோட்டில் பதறிவிட்டார் பெருமான்.
அத்துடன் விட்டாரா? "தினமும் உங்களை வணங்கினால் கூட நான்முகனுக்கு அகந்தை அகல்வில்லை.எனவே அவரை விடுவிக்க மறுத்தேன்'' என்றார்.
உறுதி யாகிய ஓரெழுத் தின்பயன் அறிகி லாதவன் ஆவிகள் வைகலும் பெறுவ னென்பது பேதைமை ஆங்கவன் மறைகள் வல்லது மற்றது போலுமால்நின்னை வந்தனை செய்யினும் நித்தலுந் தன்ன கந்தை தவிர்கிலன் ஆதலால் அன்ன வன்றன் அருஞ்சிறை நீக்கலன் என்ன மைந்தன் இயம்பிய வேலையே
தன் நியமனமும் தவறு,பக்தன் என்ற முறையில் பிரம்மாவின் நியமங்களும் தவறு என்றதும் பொய்க்கோபம் கொண்டார் பிறைசூடி
"மைந்தநின் செய்கை யென்னே மலரயன் சிறைவி டென்று நந்திநம் பணியா லேகி நவின்றதுங் கொள்ளாய் நாமும் வந்துரைத் திடினுங் கேளாய் மறுத்தெதிர் மொழிந்தா யென்னாக் கந்தனை வெகுள்வான் போலக் கழறினன் கருணை வள்ளல்".நான்முகனுக்கு கந்தன் மனதில் குறித்திருந்த தண்டனைக் காலம் முடிந்தது போலும்.உடனே விடுவிக்க சம்மதித்தான் .இங்கேதான் முருகன் சுவாமிநாதன் ஆகிற சம்பவம்நிகழ்கிறது. பலரும் நினைப்பது போல "உனக்கு உபதேசிக்கும் போதுநான் குரு நீ சீடன்" என்றெல்லாம் முருகன் சொல்வதாகக் கந்தபுராணத்தில் இல்லை.
பிரணவத்தின் பொருளை பரமன் முருகனிடம் கேட்கவும்,''இவ்வளவு பேர் இருக்கையில் அதனைச் சொல்லலாமா?மறைவாகத்தானே சொல்ல வேண்டும்"ஏன்று முருகன் பதில் சொன்னதாகவும் சிவபெருமான் சிரித்துக் கொ ண்டே தன் செவியைத் தாழ்த்திக் காட்ட முருகன் விளக்கிக் கூற அதனைக் கேட்டு மகனுக்கு தந்தை அருள் புரிந்ததாகவும்தான் கந்த புராணத்தில் வருகிறது.
|
முற்று ஒருங்கு உணரும் ஆதிமுதல்வகேள் உலகம் எல்லாம்
பெற்றிடும் அவட்கு நீ முன் பிறர் உணராத வாற்றால்
சொற்றதோர் இனைய மூலத் தொல் பொருள் யாரும் கேட்ப
இற்றென இயம்பல் ஆமோ மறையினால் இசைப்பது ல்லால்என்றலும் நகைத்து மைந்த எமக்கருள் மறையின்
தன் திருச் செவியை நல்கச் சண்முகன் குடிலை
ஒன்று ஒரு பதத்தின் உண்மை உரைத்தனன் உரைத்தல்கேளா
அருள் புரிந்தான் என்ப ஞான நாயகனாம்
இதன்பின்னர் அகத்தியர் பணிந்து வேண்டியதால் பிரணவத்தின் பொருளை அவருக்கு முருகன் உபதேசம்செய்ததாக கந்தபுராணம் சொல்கிறது
|
|
இதன்பின்னர் அகத்தியர் பணிந்து வேண்டியதால் பிரணவத்தின் பொருளை அவருக்கு முருகன் உபதேசம்செய்ததாக கந்தபுராணம் சொல்கிறது
தந்தை மகன் என்னும் எல்லைகள் தாண்டி சீலங்கள் நிலைநிறுத்தப்படுவதில் விநாயகரும் முருகரும் காட்டிய உறுதிக்கு இந்த சம்பவங்களே சாட்சி.
(வருவான்)
